Jatoba

Pochodzenie drewna Jatoba to Ameryka Środkowa i Południowa, rejon Karaibów, Meksyk, Brazylia, Boliwia, Peru. Drzewo Jatoba, zwana też Wiśnią Brazylijską, osiąga ok. 40 m wysokości, średnica pnia ok. 150-180 cm. Jatoba jest silnie rozgałęzionym drzewem. Liście są parzysto-pierzaste, a kwiaty niewielkie. Kora z zewnątrz jest jasno – brązowa natomiast od środka ma kolor czerwony.

Samo drzewo Jatoba znane jest także z właściwości leczniczych. Z kory Jatoby uzyskuje się lecznicze wyciągi, a wyciekająca ze starych drzew Jatoby żywica przekształca się z czasem w ceniony przez południowo amerykańskich Indian oraz wykorzystywany w ezoteryce kopal. Jatoba to drewno o wyrazistej strukturze w kolorze od żółto-czerwonego, poprzez czerwono-brązowy do bordowo-brązowego. Biel części żywicznej świeżo ściętego drewna ma kolor szaro-biały, natomiast część twardzielowa skłania się do koloru łososiowego, czerwonego i pomarańczowego, czasem drewno ciemnieje do koloru czerwono-brązowego z przyprawionymi czarnymi smugami, dlatego w produkcji podłóg jest wykorzystywana tylko cześć twardzielowa. Włókna są średniej wielkości i zazwyczaj są łączone. Z jego właściwym pięknem, bogatą kolorystyką i ekstremalną twardością gatunek ten należy do najbardziej popularnych egzotycznych drewien na świecie.

Zastosowanie jatoby: meble, podłogi, stolarka wewnętrzna i zewnętrzna, wysokiej klasy wykończenia, schody, wyroby toczone, uchwyty pędzli, fornir dekoracyjny, elementy łukowe, wyroby ciesielskie, podłogi przemysłowe, konstrukcje ciężkie, mosty i podkłady kolejowe (lokalnie ).